ஒழுக்கமில்லை எனக்கு.... ~ புலோலி

இயற்கையிடம் கற்க மறந்தது...!!!

ஒளி நோக்கி உயர்ந்திடும் மரமே உன் வளைவுகள்உரைக்கிறது உணவுக்கான உன் உழைப்பை உன்னை பார்த்தேனும் நான் உணரவில்லையே உழைத்து உயர்ந்திடும் உண்மையை பட்டு கெட்டு அறிந்தபின் பார்த்து வியக்கிறேன் இயற்கையிடம் கற்க மறந்ததை!!! -புலோலியூர் கரன்-

நம்(பிக்)கையில்தான் ...!!!

இந்த நிலத்தில் உள்ள ஏற்ற இறக்கம் பொல நம் வாழ்கையிலும் இன்பமும் துன்பமும் இருக்கத்தான் செய்கிறது இரசிக்கும் படி அதை மாற்றும் சூட்சுமம் நம்(பிக்)கையில்தான் இருக்கிறது!!!! -புலோலியூர் கரன்-

இமை மூடி எனை மறந்து...!!!

பூமியவள் பொன் தோய்க்க ஒளி கொடுத்து உரமிழந்த உதயனவன் ஓய்வெடுக்க ஆழியிடை அரண் திரும்ப வானவில் வண்ண கோலமிட முகிலுறவு மகிழ்ச்சிகொண்டு அரவணைத்து உரசிடவே வாத்தியமாய் இடிமுழங்கிட திளைத்திருந்த சோகமது தடமின்றி தணிந்திடவே இதமான இயற்கைதனை தித்திக்க ரசித்து நின்றேன் மேலெழுந்த அலைநடுவே புகுந்துவந்த தென்றலது தாங்கி வந்த அலைத்துளியை இதமாக தெளித்திடவே இமை மூடி எனை மறந்து இதயமது உணர்ந்திடவே தென்றலோடு தழுவிநின்றேன் இயற்கையது இருக்கும்வரை இன்புறவே ரசித்திடுவோம் துன்பமெலாம் போக்கிடுவோம் ...!!! புலோலியூர் கரன்-

பருவ மயக்கங்களில் ...!!!

இதய நதியினிலே உதித்த சில இனிய செங்கமலங்களை கற்பனையில் வடித்ததுண்டு பதின்ம பருவ மயக்கங்களில் படிதாண்டி ரசித்ததுமுண்டு ஆயிரம் வண்ண இதழ் மலர்கள் உன்னருகில் வலை விரித்தபோதும் உன் இதழசைவில் என் உயிர் துடிக்கிறது உன்னால்தான் இன்னும் உலகம் இனிக்கிறது -புலோலியூர் கரன்-

சிறு துரும்பு வீழ்ந்தாலும் கலங்கி தவிக்கும் என் மனக்கிணறு இன்று பல எரிமலைகளையும், பாரிய அகழிகளையும் இன்னும் பற்பல தனக்குள் கொண்டு அமைதியாக இருக்கும் சமுத்திரம் போல் மாறியது கடந்து வந்த காலம் கற்று கொடுத்த பாடமென்றே நினைக்க தோன்றுகிறது .....

சோதனைகளும் வேதனைகளும் எல்லோருக்கும் எப்போதும் இருந்துகொண்டேதான் இருக்கிறது ஒருவன் அதையும் தாண்டி மகிழ்வாக இருக்கிறான் என்றால் அதை ஏற்றுகொள்ளும் பக்குவத்தை வளர்த்துகொண்டு விட்டான் என்பதே தவிர அவனுக்கு துன்பங்கள் சோதனைகள் வேதனைகள் இல்லாமல் போய்விட்டதென்பதல்ல .....

வாழ்ந்தாலும் ஏசும் தாழ்ந்தாலும் ஏசும்.உனக்கான வாழ்கையை அடுத்தவர்களுக்காக இழக்காதே. உனக்காக வாழ கற்றுகொள்..
-புலோலியூர் கரன்-